ارتباط راهبرد های یادگیری و سبک های حل مسأله با پیشرفت تحصیلی

چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه راهبردهای یادگیری و سبک های حل مسأله با پیشرفت تحصیلی انجام شد. بدین منظور 293 نفر از دانشجویان علوم انسانی و فنی مهندسی از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه راهبردهای یادگیری پنتریچ  و همکاران (m.s.l.q) و سبک های حل مسأله کسیدی و لانگ در مورد آنان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی و تی مستقل نشان داد که: 1. بین راهبردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد. 2. از بین سبک های حل مسأله فقط رابطه سبک خلاق با پیشرفت تحصیلی معنادار است. 3-  بین انواع راهبردهای یادگیری و سبک های حل مسأله خلاق ، اعتماد و گرایش ارتباط مثبت و برعکس با سبک درمانده رابطه منفی و معنادار وجود دارد. سبک های کنترل و اجتناب نیز هیچ گونه رابطه ای با راهبردهای یادگیری نشان ندادند. 4. بین جنسیت و راهبردهای یادگیری به جز در راهبرد خود نظم دهی فراشناختی تفاوت معناداری مشاهده نشد. 5. دانشجویان علوم انسانی بیشتر از دانشجویان فنی- مهندسی از راهبردهای یادگیری استفاده می کنند. 6. در نحوه استفاده از سبک های حل مسأله تفاوتی بین دانشجویان علوم انسانی و فنی- مهندسی  وجود ندارد. 7. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که راهبرد بسط دهی و سبک حل مسأله خلاق پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشند. در کل راهبردهای یادگیری و سبک های حل مسأله 8/5 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کردند.